तिचं उडण्याचं स्वप्न होतं. स्वप्नांची गोष्ट सत्यात आणण्यासाठी तिने मुंबईतील दहा बाय दहाच्या घरातून प्रयत्न करणे सुरू केले. अखेर ती एअर होस्टेस बनली आणि पहिली नोकरी स्पेस जेटमध्ये सुरू केली. मात्र काल झालेल्या दुर्दैवी घटनेत तिचा अंत झाला. ही कहाणी आहे डोंबिवलीत राहणाऱ्या रोशनी सोनघरे या क्रू मेंबरची.
'NDTV मराठी' चं अधिकृत व्हॉट्सअ‍ॅप चॅनल जॉईन करा )
12 जून रोजी दुपारी अहमदाबाद एअर पोर्टवरून उड्डाण घेतल्यानंतर बोईंग 787 हे विमान काही क्षणातच कोसळले. या विमानात 242 जणं प्रवास करत होते. यापैकी एक प्रवासी दैव बलवत्तर म्हणून वाचला. मात्र गुजरातचे माजी मुख्यमंत्री विजय रूपानी आणि विमानांच्या पायलट आणि क्रू मेंबर सह सर्व प्रवासी मृत्यूमुखी पडले. या क्रू मेंबरमध्ये डोंबिवली पूर्व राजाजीपथ येथे राहणारी रोशनी सोनघरे देखील होती.
रोशनीचे लहानपणापासूनच एअर होस्टेस होण्याचे स्वप्न होते. बाळकेश्वरला दहा बाय दहाच्या घरात राहणाऱ्या रोशनीने लहानपणापासून प्रयत्न सुरू केले. रोशनीचे वडील टेक्निशियन असून आई घरकाम करते. तर रोशनीला एक 23 वर्षांचा भाऊ देखील आहे. हा भाऊ शीपवर कामाला असतो. मात्र रोशनीचे स्वप्न पूर्ण करण्यासाठी तिच्या आई-वडिलांनी मोठे कष्ट केले. त्यानंतर शिक्षण पूर्ण झाल्या झाल्या रोशनी स्पाइस जेटमध्ये कामाला लागली. त्यानंतर दोन वर्षांपूर्वी तिने एअर इंडियामध्ये एअर होस्टेसची नोकरी करण्याचे ठरवले.
याचवेळी तिने आपण फ्लॅटमध्ये राहिला जावे असे ठरवले आणि डोंबिवलीत राजाजी पद येथे मढवी बंगल्याच्या बाजूला असलेल्या इमारतीत एक वन बीएचके घर देखील घेतले. दोन ते तीन दिवसांपूर्वी ती गावाला जाऊन काका काकी आणि नातेवाईक यांना भेटली होती. इतकंच नव्हे तर कुलदैवताचे दर्शन देखील घेतले होते. त्यानंतर तिला कामाला जावं लागलं आणि दुबईची कनेक्टेड फ्लाईट मिळाली. तिथून अहमदाबादला पोहोचल्यानंतर तिने आईला फोन लावून सांगितले की, मला घरी यायला चार दिवस लागतील कारण मला आता पुन्हा लंडनची फ्लाईट मिळाली आहे. मात्र चार दिवसच नव्हे तर रोशनी कायमचीच घरी येणार नाही याची कल्पना रोशनीला आणि तिच्या आईला देखील नव्हती.
रोशनीचे लग्न देखील ठरलं होतं. त्यासाठी लग्नाचा हॉल पाहण्याचं काम सुरू केलं होतं. मागच्याच आठवड्यात तिचे मामा प्रवीण सुखदरे यांनी यासंदर्भात तिच्याशी बोलणी देखील केली. रोशनी सोशल मीडियावर देखील तितकीच सक्रिय असल्याचे पाहायला मिळते. सध्या तिचे वडील आणि भाऊ तसेच मोठी मामी अहमदाबादला पोहोचले असून आई आणि इतर नातेवाईक डोंबिवलीच्या घरी त्यांची वाट बघत आहे. अजूनही रोशनीची आई माझी मुलगी घरी येईल म्हणून आक्रोश करत आहे.
